César Manrique
Wie Lanzarote bezoekt die kan niet anders dan te maken krijgen met
César Manrique. Als je zijn naam niet kende dan zal dat na je vakantie
op Lanzarote hoogstwaarschijnlijk anders zijn. Voorwaarde is wel dat
je je hotel of vakantiewoning verlaat om het eiland te gaan verkennen.
Als je overigens in Costa Teguise verblijft dan zie je ook de
bemoeienissen van de kunstenaar, want hij was sterk betrokken bij de
ontwikkeling van deze badplaats. César Manrique heeft sowieso een
sterke invloed gehad op het toerisme op het eiland. Het toeval wil dat
op het moment dat men op Lanzarote het toerisme wilde gaan
ontwikkelen, Manrique net terugkeerde op zijn geboorte-eiland. De in
Arrecife geboren
kunstenaar/schilder/architect/bouwadviseur had in West-Europa faam
opgebouwd en kwam op het juiste moment terug naar het door hem zo
geliefde eiland. Hij is er verantwoordelijk voor dat de woningen op
Lanzarote hoofdzakelijk wit zijn met de typerende groene, blauwe en
bruine kozijnen, deuren en ramen. Ook heeft hij ervoor gezorgd dat de
meeste gebouwen op Lanzarote niet hoger zijn van vier verdiepingen en
dat de wegen vrij gebleven zijn van reclameborden. Het eiland heeft
hierdoor gelukkig een groot deel van haar oorspronkelijke charme weten
te behouden. Hoewel de kunstenaar in 1992 op tragische wijze overleed
(een auto-ongeluk op vijftig meter van zijn huis in Tahiche), worden
de regels van Manrique nog steeds gerespecteerd op het eiland.
Fundación César Manrique
In Tahiche vond Manrique de plek waar hij na zijn terugkeer op het
eiland in 1968 een huis wilde bouwen. Het was een stuk lavagrond, dat
voor de toenmalige eigenaar vrijwel waardeloos leek. Manrique heeft
het stuk grond voor een leuk bedrag kunnen kopen. Al snel ontdekte bij
dat er zich binnen het kavel vijf grote lavabellen bevonden. Deze vijf
bellen vormden de basis voor zijn nieuwe huis. Er zijn prachtige
ruimtes van gemaakt die door middel van gangen en trappen met elkaar
verbonden zijn. De manier waarop hij zijn huis gebouwd heeft is zeer
smaakvol en met respect voor de omgeving te noemen. Het voormalige
huis van Manrique is sinds zijn dood in 1992 te bezoeken door
toeristen en andere geïnteresseerden.
 
Wie Fundación César Manrique bezoekt die zal meteen de stijl van de
kunstenaar herkennen als er al andere bezienswaardigheden bezocht zijn
op het eiland waar Manrique de hand in had. Als je door de woning
wandelt dan kun je niet anders dan bewondering hebben voor de manier
waarop er een synthese plaats heeft gevonden tussen wonen en de
omgeving. Je ziet jezelf bij wijze van spreken al zitten in een van de
vele zitjes die de woning rijk is. Het is Manrique gelukt om ondanks
de niet misselijke vloeroppervlakte van 1800 vierkante meter toch een
intieme sfeer te creëren.
Museum
Behalve een voormalige woning is de Fundación César Manrique ook een
museum. Hierin zijn natuurlijk werken van César Manrique zelf te
bewonderen, maar ook stukken uit de privé-collectie van Manrique. Zo
kun je hier werken van Miró, Tàpies en Pablo Picasso bewonderen. Aan
het eind van de wandeling door het huis kun je in de museumshop boeken
kopen met daarin het werk van Manrique of souvenirs waarin kunst van
Manrique verwerkt is.
Meer over Fundación César Manrique
Fundación César Manrique
 
|
